وقتی از دور به برزیل نگاه می‌کنیم، کشور فوتبال، سواحل زیبا و کارناوال‌ها را می‌بینیم. اما برای هزاران مهاجر ساده‌ای که از کشورهای آسیایی مثل ایران، پاکستان و بنگلادش به این کشور می‌روند، تصویر کاملاً متفاوتی وجود دارد. تصویری که با «زنده ماندن» و «سربه‌سر کردن دخل و خرج» تعریف می‌شود.
برخلاف تصور رایج، برزیل کشوری گران‌قیمت است. شاید حداقل حقوق در سال ۲۰۲۵ به ۱۵۱۸ رئال رسیده باشد (حدود ۲۷ میلیون تومان)، اما این فقط یک عدد است. در دنیای واقعی، زندگی با این رقم کار ساده‌ای نیست.
در این مقاله درباره تجربه کسانی صحبت شده که در خط اول زندگی کارگری در برزیلهستند. آن‌ها از دل کارخانه‌ها، هتل‌ها، خیابان‌ها و اپلیکیشن‌های تاکسی‌آنلاین، روایت‌هایی دارند که چیزی فراتر از آمارهای رسمی‌است.
-
چطور یک کارگر ساده ماه را بدون بدهی به پایان می‌برد؟
-
کدام ایالت‌ها حقوق بهتری دارند؟
-
راننده‌های Uber واقعاً چقدر درآمد دارند؟
-
آیا کسی با این سطح درآمد می‌تواند برای خانواده‌اش پول بفرستد؟
-
مقایسه واقعی حقوق و پس‌انداز در برزیل، دبی و آمریکا چه می‌گوید؟
اینجاست که بحث به یک نقطه تعیین‌کننده می‌رسد:
آیا رفتن به برزیل با هدف کارگری، یک تصمیم درست است؟ یا فقط تجربه‌ای پر از سختی؟