قوی‌ترین ارتش‌های جهان تنها با تعداد تانک یا هواپیما شناخته نمی‌شوند. در دنیای امروز، آنچه یک ارتش را واقعاً قدرتمند می‌کند، ترکیبی است از تجهیزات پیشرفته، نیروی انسانی آموزش‌دیده، برتری در آسمان، زمین، دریا و حتی فضا. بسیاری از کشورها در حال رقابت شدید برای به‌دست‌آوردن جایگاهی برتر در ساختار قدرت جهانی هستند، اما واقعیت این است که تنها چند کشور موفق شده‌اند هم از نظر توان سخت‌افزاری و هم از منظر توان استراتژیک، در سطح اول نظامی‌جهان باقی بمانند.
آمریکا؛ تسلط در چهار بعد نبرد
ایالات متحده همچنان رتبه نخست را در رده‌بندی قدرت نظامی‌جهان حفظ کرده است. قدرت هوایی این کشور بی‌رقیب است: بیش از ۱۳ هزار هواگرد فعال، صدها هواپیمای جنگی نسل پنجم، و ناوگانی از هواپیماهای سوخت‌رسان که امکان عملیات‌های فرامنطقه‌ای بدون توقف را فراهم می‌کند.
افزون بر آن، آمریکا با داشتن ۱۱ ناو هواپیمابر فعال، بزرگ‌ترین نیروی دریایی را از نظر توان تهاجمی‌در اختیار دارد. نیروی مستقل فضایی این کشور (US Space Force) نیز بُعد جدیدی از برتری نظامی‌را رقم زده است. این نیرو وظیفه حفاظت از زیرساخت‌های فضایی و اجرای عملیات‌های الکترونیکی و ماهواره‌ای را بر عهده دارد، و عملاً آمریکا را وارد میدان نبردی کرده که هنوز بسیاری از کشورها حتی واردش هم نشده‌اند.
چین؛ رقیبی بی‌وقفه در حال رشد
چین با ارتشی بزرگ‌تر از نظر تعداد نیروی انسانی، سرمایه‌گذاری سنگینی را در توسعه جنگ‌افزارهای پیشرفته، موشک‌های مافوق‌صوت و فناوری‌های رادارگریز آغاز کرده است. تمرکز چین بر ساخت پایگاه‌های نظامی‌در دریای چین جنوبی، تمرینی واقعی برای سناریوی نبرد در آسیا و اقیانوس آرام است.
هرچند چین در برخی حوزه‌ها مانند تعداد تانک یا موشک‌های زمین‌به‌هوا از آمریکا جلوتر است، اما هنوز در هماهنگی میان شاخه‌های مختلف نیرو، پشتیبانی هوایی مستمر و لجستیک جهانی، فاصله محسوسی دارد.
روسیه؛ میراث بزرگ اما چالش‌برانگیز
روسیه یکی از بزرگ‌ترین ناوگان‌های زمینی و موشکی جهان را دارد. با این حال، جنگ اوکراین نشان داد که تکیه بر تجهیزات قدیمی‌و ناتوانی در ایجاد برتری هوایی، می‌تواند یک ارتش بزرگ را به چالش بکشد. استفاده گسترده از تانک‌های دهه ۵۰ میلادی در نبردهای سال‌های اخیر، نشان‌دهنده فشار شدید بر لجستیک نظامی‌روسیه بوده است.
با این حال، قدرت سایبری، جنگ اطلاعاتی و توان بازدارندگی هسته‌ای، هنوز روسیه را در جایگاه یکی از قدرت‌های نظامی‌اصلی نگه داشته است.
هند، فرانسه، بریتانیا و کره‌جنوبی؛ ارتش‌هایی با قابلیت عملیات جهانی
هند با ارتشی بزرگ و تجربه عملیاتی در کوهستان‌های بلند، فرانسه با نیروی هوایی مدرن و حضور در مأموریت‌های بین‌المللی، بریتانیا با نیروهای ویژه پیشرفته مانند SAS، و کره‌جنوبی با ارتشی کاملاً آماده در مرز با کره شمالی، همگی از قدرت‌هایی هستند که در معادلات نظامی‌جهان نقش تعیین‌کننده دارند.
اما سؤال اینجاست: آیا داشتن تجهیزات زیاد به معنای پیروزی در میدان نبرد است؟ یا آنچه در نهایت تفاوت را رقم می‌زند، قدرت هماهنگی و چابکی عملیاتی است؟
در ادامه مقاله، به بررسی دقیق‌تری از این موضوعات خواهیم پرداخت: چگونه ارتش‌ها قدرت نرم و سخت را با هم ترکیب می‌کنند؟ نقش لجستیک در پیروزی‌های نظامی‌چیست؟ و آینده جنگ‌ها به کدام سو می‌رود؟
اگر به دنبال اطلاعات کامل‌تر، تحلیل دقیق‌تر و بررسی حرفه‌ای‌تر این موضوع هستید، نسخه کامل این مقاله را در مدیومبخوانید.